Przejdź do treści

Wydawca treści Wydawca treści

Polskie lasy

Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.

W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.

Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.

W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.

Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.

W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.

W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.

Raporty o stanie lasów w Polsce


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Ochrona lasu

Ochrona lasu

Żeby cieszyć się dorodnymi i zdrowymi drzewostanami, nie wystarczy tylko „dobrze” je posadzić. Czasami trzeba drzewostany chronić przed szkodliwymi czynnikami biologicznymi, atmosferycznymi i antropogenicznymi. To zadanie realizuje szeroko rozumiana ochrona lasu.

Lasy Nadleśnictwa Borne Sulinowo corocznie zagrożone są żerem pierwotnych i wtórnych szkodników owadzich. Monitorowanie oraz walkę o zachowanie trwałości lasów prowadzi się poprzez wykładanie pułapek klasycznych, feromonowych, ścinkę i korowanie drzew zasiedlonych, a w ostateczności poprzez zwalczanie chemiczne.
W ostatnich latach zwalczano gradacje brudnicy mniszki.
Biologiczną walkę z patogenami grzybowymi prowadzi się poprzez zabezpieczanie pniaków preparatem PgIBL oraz, sporadycznie, przez mechaniczne usuwanie opanowanych drzewek.

Drogą stosowania szeregu zabiegów gospodarczych realizowana jest ogniskowo-kompleksowa metoda ochrony lasu. Zasadniczym celem tej metody jest podnoszenie biologicznej odporności drzewostanów poprzez sztuczne zagęszczanie populacji organizmów antagonistycznych w stosunku do organizmów szkodliwych oraz dokonywanie przekształceń w drzewostanach, stanowiących potencjalne ogniska gradacyjne. Dotyczy to fauny owadożernej, zwłaszcza ptaków oraz owadów, pająków, nietoperzy.

Ograniczanie szkód od zwierzyny Nadleśnictwo prowadzi poprzez indywidualne (chemiczne i mechaniczne) oraz powierzchniowe (grodzenia) formy ochrony drzewek.
W warunkach Nadleśnictwa Borne Sulinowo istotne znaczenie mają szkody powodowane przez czynniki atmosferyczne. W ostatnich latach były to m. in. długotrwałe susze, silne wiatry wywalające, późne przymrozki wiosenne i zastoiska mrozowe.

Ochrona przeciwpożarowa.
Od 2012 roku wszystkie lasy Nadleśnictwa Borne Sulinowo należą do II kategorii zagrożenia pożarowego. Dzięki zbiorowemu wysiłkowi pracowników Nadleśnictwa, systemowi monitoringu, patrolom naziemnym i lotniczym odnotowuje się niewielkie ilości pożarów i niskie straty biologiczne. Ilość pożarów w poszczególnych latach przedstawiono w tabeli.

  
rok
ilość powierzchnia (ha) - ogółem pow. bez strat pow. ze stratami wartość strat
2008 5 9,14 7,96 1,18 7327,00
2009 14 9,21 9,21 - -
2010 1 0,10 0,10 - -
2011 3 1,03 1,03 -

-

 
 
2012 3 0,30 0,30 - -
2013 5 0,52 0,30 0,22 2225,23



Na terenie Nadleśnictwa znajdują się 23 punkty czerpania wody. Nadleśnictwo posiada 3 bazy sprzętu p.poż oraz samochód patrolowo-gaśniczy. Do monitoringu naziemnego służą dwie dostrzegalnie: drewniana w Leśnictwie Machliny i żelbetowa w Leśnictwie Liszkowo.